Nathalie Kechko werd halverwege de XNUMXe eeuw in Florence geboren als officier van het Russische keizerlijke leger en een Roemeense prinses.
Na haar huwelijk met Milan Obrenovich wordt ze koningin van Servië. Maar ze wordt verstoten door haar koninklijke echtgenoot en beroofd van haar enige zoon Alexander, met de steun van de orthodoxe kerk!
Ze zocht haar toevlucht in Biarritz in de buurt van haar zus Ghika, die net als veel Russen de winters doorbracht aan de Baskische kust.
Dankzij haar persoonlijk fortuin verwierf ze het landgoed "Castel Biarritz" in de stad Bidart, in de schaduw van het Château d'Ilbarritz.
Ze liet daar haar huis bouwen, "Sacchino" gedoopt, de bijnaam van haar zoon die er af en toe zou logeren.
Nadat ze de beroemde abt Gaston Larre en zijn neef Abbé Soulange-Bodin had bezocht, bekeerde ze zich in 1902 tot het katholicisme, omdat de orthodoxe kerk haar had teleurgesteld.
Als souvenir biedt ze de kerk van Bidart haar doopvont in oosterse stijl aan.
Zij is de meter van kinderen van Bidart gedoopt Alexandre of Nathalie.
In 1903 werd zijn zoon vermoord in Belgrado.
Ze verliet deze troostrijke kusten in 1914 om haar dagen (in 1944) te beëindigen in het klooster van ND de Sion in Parijs.
De villa "Sacchino" of "Koninklijk Paviljoen" deed na de Eerste Wereldoorlog dienst als militair hospitaal en werd tijdens de Roaring Twenties een restaurant en een theesalon met spelletjes.
