Open huis in Bidart
Een paar gelukkigen (zoals ik) konden profiteren van een uitzonderlijke rondleiding door deze villa, georganiseerd als onderdeel van de Europese Open Monumentendagen in Bidart.
Gelegen - zoals de naam al doet vermoeden - à kant van de stroom, Villa Uhaldia heeft een rijke historie, heeft meerdere eigenaren gekend en is nog steeds een van de weinige bidartar resortwoningen gebouwd vanuit een reeds bestaande boerderij.
Het was Eric Cron, hoofd van de erfgoedafdeling van de regio Nouvelle Aquitaine, die de leiding had om ons dit pand voor ons grootste plezier te laten zien. We moeten toegeven dat het natte weer op zondag 19 september niet het meest toegeeflijke was om ten volle van de ervaring te genieten ... maar we herinneren ons nog veel dingen ...
In 1913 verkocht Martin Duhalde zijn boerderij aan Adèle Hayet, die toen in Parijs woonde. Na haar huwelijk in 1917 besloot Adèle het op haar beurt te verkopen aan Paul Tiphaine, een handelaar in Parijs, die ervoor koos architect Louis Gomez in te schakelen om haar bij zijn project te begeleiden.
Neo-Baskische architectuur
Deze laatste wijzigde de oorspronkelijke toegangsweg en besloot in 1918 een conciërge in neo-Baskische stijl te bouwen. Er is een gevel die de codes van de neo-Baskische architectuur van de Labourdin-stijl overneemt (asymmetrie van het dak, openingen in de gevel, enz.). Ten slotte gaf Paul Tiphaine om financiële redenen het idee op om een nieuw huis te bouwen en dacht aan een ander project: de herontwikkeling van de oude boerderij van het pand. Rond 1920 vertrouwde hij deze zaak toe aan architect Raymond Larrebat-Tudor. Deze laatste heeft de verschillende kamers van de boerderij gereorganiseerd om er een eigendom van te maken dat is uitgerust met de normen van die tijd (hal, grote trap, kleine en grote woonkamer, eetkamer, keuken ...).
Een paar jaar later, in 27, kocht de Amerikaanse ingenieur Edgar Carolan het huis om zich daar met zijn gezin te vestigen en het is Henri rateau, architect uit Bidart die werd gekozen om de nieuwe conciërge bij de ingang van het pand te ontwerpen en het hoofdgebouw te herschikken en uit te breiden.
Deze laatste zal werken aan de uitbreiding maar ook aan de esthetiek van het huis om het neo-Baskische karakter te geven aan het huis zoals we het vandaag kennen. We herkennen de Rateau-stijl met arcades, een mooi terras, mooie openingen op de Pyreneeën...
Om het pand te verfraaien, deed het echtpaar Carolan een beroep op de gebroeders Gélos om een prachtige tuin aan te leggen met terrassen, paden, bogen van rozenstruiken, "slaapkamers" en vertrouwelijke ruimtes. In die tijd, aan de Baskische kust, was een tuin van de gebroeders Gélos een echt teken van goede smaak en verfijning.
In de lokale pers wordt verteld dat de heer Carolan en zijn vrouw uitzonderlijke recepties en sociale avonden hebben georganiseerd. De artikelen prezen de schoonheid van het pand, de inrichting en de tuinen.
Voor degenen die het artikel tot het einde hebben gelezen, weet dat we niet in de villa konden komen, maar deze wandeling in de uitstekend onderhouden tuinen en dit haakje in deze tijd die ons allemaal fascineert, was de omweg zeker waard.
Hartelijk dank aan de huidige eigenaren die hun deuren hebben geopend, aan Maïté Elhinger en Eric Cron voor het bezoeken en verzamelen van informatie, en aan de bidartars die hun kennis hebben gedeeld om de Heritage-inventaris te helpen uitbreiden.
U wilt er meer over weten Bidarts verhaal ?
Vind het boek "Bidart, tussen land en zee" onder redactie van Le Festin, te koop in de pershuizen van Bidart en in de plaatselijke boekhandels.
